تحلیل سودآوری و کارایی واحدهای مرغداری منطقه سیستان

رشد بهره­‏وری می­تواند نقشی مهم بویژه در کشورهای در حال ‌توسعه برای تکامل سیستم­های کشاورزی در راستای تأمین این مطالبات ایفا کند. با توجه به اهمیت کارآیی در رشد بهره­وری، هدف از این مطالعه تجزیه و تحلیل کارایی سود واحدهای مرغداری گوشتی و عوامل مؤثر بر آن با استفاده از رهیافت تابع تولید مرزی تصادفی و تخمین هم‌زمان مدل ناکارایی سود در مرغداری­های سیستان می­باشد. برای انجام پژوهش از داده‌های 96 واحد مرغداری در سال 1393 استفاده شده است. نتایج نشان دادند که میانگین کارایی سود مرغداران نمونه برابر با 27/54 درصد می­باشد و 27/88 درصد از مرغداران دارای کارایی سود پایین­تر از 80 درصد هستند. بر اساس یافته­های بدست آمده از تابع سود مرزی هزینه جوجه یک­روزه، خدمات بهداشت و درمان، خوراک و سوخت، سن مرغدار، تحصیلات مرغدار، تعداد سال­های تجربه مرغدار، میزان فاصله از مرکز شهرستان، سطح تجهیزات و تعداد دوره­‌های تولید در سال دارای اثری مثبت و معنی­دار بر کارایی سود می­باشند. بر اساس نتایج این مطالعه فراهم کردن شرایط لازم جهت دسترسی آسان­‌تر و ارزان­تر مرغداران به تجهیزات مدرن در جهت نوسازی تأسیسات واحدهای مرغداری و هم­چنین، ترغیب مرغداران به تخصیص بهینه نهاده­‌ها و کاهش هزینه­ها گامی مؤثر در جهت افزایش سودآوری مرغداران سیستان خواهد بود.